ما شانزده نفر بوديم [دلتنگستان]

شايد بتوان نوشت ما شانزده نفر هستيم که مثل باد پرواز می کنيم و خوشبختيم، شايد هم زندگی مثل باد از کنار ما می گذرد و ما نمی فهميم که چه کوتاهيم و چه بدبختيم. شايد هم خوشبختی و بدبختی هر دو يکی هستند، و نام ديگرشان هست زندگی؛ هر چه که هست، می گذرد.