کم می‌شویم / سایه

سایه: « ... همه به اندازه‌ی هم باخته‌ایم. آنهایی که می‌روند پراکنده می‌شوند و هیچ وقت دوباره جمع نمی‌شوند. آنهایی که می‌مانند، آن‌قدر جمع‌شان ناقص شده است که رفته رفته هم‌دیگر را و همه چیز را فراموش می‌کنند. عجب قومی شده‌ایم!»؛